انسانها هزاران سال پیش مرگبارترین پرنده جهان را پرورش دادند – زومیت

کاسواری جنوبی اغلب در معرض خطرترین پرنده در جهان محسوب می شود. این پرنده بومی جنگل های گینه نو و شمال استرالیا است. کاسواری جنوبی پرنده ای خجالتی و مخفی است. اما در اسارت می تواند تهاجمی باشد.

در سال 2019 ، یک مرد فلوریدا بر اثر باد کاساوا جان باخت. این پرندگان با شکارچیان مهربانی نمی کنند. برای مثال ، در سال 1962 ، یک نوجوان استرالیایی به کاسواری حمله کرد. اما او با پنجه چهار اینچی خود گردن پسر را زد و گلویش را برید. به عبارت دیگر ، کاسو پرنده ای نیست که بتوان آن را برای مدت طولانی در نزدیکی خود نگه داشت.

بر اساس شواهد جدید ، توله سگ کاسواری ممکن است توسط مردم باستانی گینه نو تا بزرگسالی 18000 سال پیش پرورش یافته باشد. این احتمالاً اولین نمونه شناخته شده از پرورش پرندگان ساخته دست بشر است. مطابق با کریستینا داگلاسباستان شناس در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و نویسنده اصلی این مطالعه که در مجله PNAS منتشر شده است ، می گوید: “هزاران سال از پرورش مرغ می گذرد.”

_{کاسواری پرنده ای بدون پرواز و بومی گینه نو و استرالیا است. آنها معمولاً مراقب انسانها هستند. اما اگر عصبانی شوند ، می توانند حمله کنند}

اولین انسانها حداقل 42000 سال پیش وارد گینه نو شدند. این افراد دریافتند که جنگل های بارانی تحت سلطه کازواری بزرگ و صخره ای با پاهای خاردار است. در نهایت نحوه استفاده از آن را آموخت.

بررسی پناهگاه های سنگی در منطقه کوهستانی شرق جزیره ، سوزان بولمر، یک باستان شناس در نیوزلند ، با همکاری سایر محققان ، آثار و بقایای پرندگان را جمع آوری و به موزه ملی و گالری هنر در پاپوآ گینه نو برد. بقایای آن شامل 1019 قطعه پوسته تخم مرغ کاساوا بود که بیشتر از لانه های کاساوی وحشی استخراج شده بود.

ساکنان این پناهگاه سنگی با این تخم ها چه کردند؟ دکتر. داگلاس و همکارانش این پوسته را با استفاده از میکروسکوپ لیزری سه بعدی اسکن کردند. با استفاده از مدل سازی آماری و بررسی دقیق تخم های شترمرغ مدرن و ریزساختار پوسته ، آنها طول هر تخم مرغ سالم را تعیین کردند.

_{شکار چنگال و تخم های کاساوی جنوبی}

برخی از تخم مرغ ها علائم برشته شدن زودهنگام را در مرحله رشد نشان می دهند ، که نشان می دهد پخته شده است. اما بیشتر قطعات ، به ویژه در حدود یازده تا نه هزار سال پیش ، تخم هایی بودند که رویان تقریباً به طور کامل در آنها رشد کرده بود.

در حالی که ممکن است انسان جنین خورده باشد ، دکتر. داگلاس گفت که به احتمال زیاد انسان تخم ها را تخم زده و جوجه کاسواری پرورش داده است.

در حمایت از ادعای خود ، دکتر. داگلاس مثال برخی از مردم محلی در جزیره را ارائه می دهد که برای گوشت و کاساوا به عنوان یک مراسم تجاری و مذهبی ارزش قائل هستند. آنها هنوز جوجه های کاسواری را از تخم های بیرون آمده از لانه های وحشی پرورش می دهند. جوجه ها به راحتی توسط انسان ها اداره می شوند و نسبتاً قابل کنترل هستند و تنها در هنگام رسیدن به بزرگسالی خطرناک می شوند.

جمع آوری تخم مرغ و پرورش مرغ مراحل اولیه اهلی شدن است ، اما هشت هزار سال پیش ، بعید بود که کاسواری ها ، مانند مرغ ها ، به طور کامل توسط انسان پرورش داده شوند.

به گفته محققان ، اگر ساکنان اولیه گینه نو کاساوا پرورش داده بودند ، یکی از اولین انسانهای شناخته شده ای بودند که پرندگان را به شیوه ای خاص و منظم کنترل می کرد. مگان هیکس، باستان شناسان کالج هانتر در نیویورک گفتند:

این یافته ها می تواند جدول زمانی و جغرافیای خانگی را به طور اساسی تغییر دهد. پستانداران یکی از قدیمی ترین موارد هستند ، در حال حاضر ما می دانیم که باید بیشتر روی تعامل انسان و پرنده تمرکز کنیم.

_{کاسواری جنوبی در ساحلی شلوغ در کوئینزلند استرالیا سرگردان است}

پوسته تخم مرغ داستان جالب دیگری را روایت می کند. بر اساس نمونه های تخم مرغ ، محققان پیشنهاد کرده اند که انسانها عمداً در روزهای آخر پس از تخم گذاری تخمها را جمع آوری کرده اند. این کار آسانی نیست؛ از آنجا که یافتن لانه های کاساوا معمولاً دشوار است ، توسط نرهای عصبانی محافظت می شود و دوره نهفتگی آنها حدود پنجاه روز است.

دکتر. به گفته داگلاس ، مردم باستانی گینه نو باید بدانند چه موقع و کجا کاساوا را لانه سازی می کنند تا دانه های آن را برای خوردن یا جوجه ریزی در مراحل منظم رشد دریافت کنند. این دقت دانش پیچیده این افراد و تسلط آنها در مدیریت حرکات کاسه ها را نشان می دهد. دکتر می گوید: “افرادی که در یک جامعه غذایی طلب زندگی می کردند ، اطلاعات اولیه ای از محیط زیست داشتند.” داگلاس گفت. “بنابراین ، آنها فقط به عنوان آخرین راه حل به این موضوع متوسل می شوند.”

آوریل م. بیست، رئیس مردم شناسی در کالج ، می افزاید:

مطالعه جدید یک مثال عالی است که چگونه کوچکترین و شکننده ترین آثار گذشته می تواند شواهدی از اقدامات مهم فرهنگی باشد. تکنیک های توصیف شده می تواند در جاهای دیگر مورد استفاده قرار گیرد تا درک ما از اهمیت پرندگان قبل از پرورش مرغ برای انسان بیشتر شود.