مداخلات: مداخله دارویی به صورت 8 هفته درمان روزانه با فلوکستین 20 میلیگرم و سدیم والپروات 400 میلیگرم میباشد. بهترین نتیجه برای درمان افسردگی، استفاده همزمان از رواندرمانی و دارو درمانی میباشد. این دارو در صورت تشخیص پزشک برای فرد تجویز شده و فرد با داشتن نسخه میتواند آن را دریافت کند. داروی تریوریدازین؛ حداقل 5 هفته بعد از قطع فلوکستین شروعبه مصرف این دارو کنید زیرا تداخل آن ها با عوارض خطرناک همچون ضربان قلب نامنظم همراه است. در نتیجه، گاهی اوقات در کنار سایر داروهای ضد افسردگی برای کاهش عوارض جانبی آنها تجویز میشود. درصورتی که از داروهای پیموزاید، تیوریدازین و یا متلین بلو استفاده میکنید؛ نباید فلوکستین مصرفنمایید. برای دریافت اگاهی بیشتر در زمینه درمان اختلال اتیسم مطالعه مقاله اختلال و بیماری هایی که ممکن است با اتیسم همراه باشند.را به شما پیشنهاد می کنیم. از این داروها برای درمان افسردگی و برخی از انواع اضطرابها استفاده میشود، و البته این داروها به کنترل درد مزمن هم کمک میکنند.
کپسول فلوکستین
نالترکسون یک انتاگونیست شبه افیونی است که در اختلالات اعتیاد به کار می رود و برای درمان خود آزاری در افراد اتیستیک مورد بررسی قرار گرفته است.در 10 بررسی 127 کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم در مقابل یک گروه 27 نفری در گروه کنترل در مورد داروی نالترکسون مورد بررسی قرار گرفتند.در این ازمایشها مشخص گردید که نالترکسون احتمالا می تواند موجب بهبودی در تحریک پذیری و بیش فعالی در برخی کودکان اتیستیک گردد. این دارو ضد روانپریشی نسل دوم است که برای درمان اسکیزو فرنی مورد استفاده است و برای درمان تحریک پذیری کودک اتیستیک مورد تایید FDA نیست وداده ها و مطالعات بیشتری برای تایید ان مورد نیاز است اما با این حال شواهد امیدوار کننده ای در مورد این دارو وجود دارد.برای مثال در یک مطالعه کوچک 25 نفری در 8 هفته 84 دصد از ازمودنی ها علائم بهبودی از خود نشان دادند.از عوارض این دارو می توان به افزایش وزن و پرولاکتین می توان اشاره نمود. الانزاپین داروی ضد روانپریشی است که برای درمان اختلال اسکیزوفرنی و دوقطبی مورد استفاده است .داده ها و مطالعات بسیار کمی برای درمان تحریک پذیری افراد مبتلا به اختلال طیف اتیسم(اوتیسم)در اثر مصرف اولازاپین وجود دارد. بیش فعالی و نقص توجه:مشالعات متیل فنیدات را در بهبود علائم بیش فعالی و نقص توجه و تحریک پذیری در کودکان اتیستیک موثر نشان داد.ونلافاکسین نیز در برخی مطالعات نشان داد که می تواند موجب بهبودی توجه و کاهش رفتار های خود آزاری گردد.
در این ازمایش که 128 نفر کودک 5 تا 14 ساله اتیستیک به همراه بیش فعالی و نقص توجه شرکت داشتند.میزان بهبودی علائم بیش فعالی در اثر اتوماکستین 46 درصد در مقابل 16 درصد دارونما بود. از هر 3 نفر 1 نفر این مشکل را تجربه می کند. این ترکیب تمایل ناچیزی به انتقال دهنده دوپامین یا هر جایگاه دیگری دارد. من بعد از تزریق هر دو دوز واکسن سینوفارم بدنم جوش زده. نیمه عمر بیولوژیکی دارو یا نیمه عمر انتهایی دارو، مدت زمان لازم برای اینکه نیمی از دوز است که از جریان خون حذف شود. در این مطلب با معرفی جایگزین هایی برای این دارو، به این می پردازیم که فلوکستین را چگونه قطع کنیم. این دارو برای درمان بیش فعالی و نقص توجه همراه با اختلال طیف اتیسم مورد مطالعه قرار گرفته است و به نظر می رسد که به طور بالقوه گزینه درمانی مناسبی برای برخی افراد است.این دارو در کنار بهبود علائم بیش فعالی و نقص توجه عوارض کاهش فشار خون را نشان داده است که دور از انتظار نیز نیست.در یکی از این مطالعات 97 کودک 6 تا 17 ساله مورد بررسی قرار گرفتند که نتایج آماری درمان بیش فعالی و نقص توجه کاملا کم بود و تفاوت معنی داری با گروه کنترل که دارو نما دریافت کرده بودند نشان نمی داد .اما میزان پاسخ در ازمایشی دیگر بهتر بود.
توجه داشته باشید که داروی منقضی شده را مصرف نکنید.مشاوره با روانپزشکراهنمای مراجعه به روانپزشکبرای نوبتگیری از بهترین پزشکان روانپزشک به وبسایت دکترتو مراجعه کنید. عوارض این دارو را می توان بی حالی و واکنشهای دیستونیکی دانست.زیپراسیدون اثر بر وزن یا سطح پرولاکتین خون نداشته است در مطالعه ای دیگر که 42 نفر نوجوان اتیستیک در ان مورد مطالعه بوده اند در حدود 40 کاهش تحریک پذیری در میان آنان مشاهده گردید. مداخلات دارویی می تواند میزان تحریک پذیری و تنشگری کودکان اتیستیک را کاهش داده و موجب بهبود عملکرد رفتاری کودک گردد. کاهش دوز مصرفی نیز گاهی اوقات می تواند همین تاثیر را داشته باشد. داروی مایع را با سرنگ دوز شده یا یک قاشق یا فنجان مخصوص اندازه گیری دوز اندازه گیری کنید. این دارو میتواند خطر خودکشی را در افراد بالای 65 سال کاهش دهد. ریسپریدون و آرپیپیرازول تنها داروهایی هستند که توسط FDA برای درمان تحریک پذیری کودکان مبتلا به طیف اتیسم مورد استفاده است.داروهای آنتی سایکوتیک نسل دوم خطر کمتری نسبت به آنتی سایکوتیک های نسل اول دارند که موجب دیسکنزی(اختلال حرکتی شامل کندی حرکات ارادی یا حرکات پیوسته غیر ارادی مانند تیک) در مبتلایان گردیده و در حال حاظر به عنوان درمان نخست دارویی برای تحریک پذیری و پرخاشگری در طیف اتیسم به حساب می آیند(اریکسون و همکاران،2007).لازم به ذکر است که مطالعات در این زمینه عمدتا کوتاه مدت است اما اثرات جانبی طولانی مدت در اثر مصرف انتی سایکوتیک نسل دوم می تواند شامل افزایش وزن ،ریسک اختلال متابولیک(اختلال سوخت و ساز) و علائم اکستراپیرامیدال باشد.علائم اکستراپیرامیدال یا خارج هرمی اختلالات حرکتی هستند که در اثر مصرف برخی دارو های انتی سایکوتیک به وجود می آید.برای دریافت اگاهی بیشتر در زمینه درمان اختلال اتیسم مطالعه مقاله نگاهی به تازه ترین رویکرد درمانی اتیسم را به شما پیشنهاد می کنیم.
صرع یکی از بیماری های همراه با اختلال طیف اتیسم است و اغلب این سوال مطرح می گردد که آیا داروی ضد صرع می تواند در درمان علائم رفتاری مرتبط با اختلال طیف اتیسم نقش داشته باشد.هفت مطالعه درمورد داروهای ضد صرع (چهار مطالعه در مورد والپروات یک مورد لاموتریژین، یک مورد لویتیراستام و دیگری توپیرامات )با هدف بهبود تحریک پذیری و پرخاشگری در افراد اتیستیک مورد بررسی قرار گرفت که هیچگونه تفاوتی میان دارو ها و گروه های دارونما مشاهده نگردید(هیروتا و همکاران ،2014).در مطالعات جداگانه که دارو ها به صورت ترکیبی مورد استفاده قررا گرفته بودند لاموتریژین و لویتیراستام در یک گروه و توپیرامات و ریسپریدون در گروهی دیگر در مقابل دارو نما، گروه ترکیبی توپیرامات بهبودی قابل توجهی در خود تحریکی رفتار کلیشه ای و بیش فعالی و ناسازگاری در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. این ترکیب به عنوان یک آگونیست قوی در این گیرنده عمل کرده و در این کار بیشترین تمایل را در بین همه داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) دارد.
