هاشم پور; آنها جذاب بودند، زمانی که جذابیت مد نبود

این صفحه به دلیل انتشار محتوای مخالف با قوانین جمهوری اسلامی ایران مسدود گردید.

محتوای این صفحه به صورت غیر مجاز منتشر شده است.

سلب مسئولیت قانونی نسبت به تمام مطالب درج شده در این صفحه.

برترین ها: جمشید هاشم پور در سال 1323 در تهران به دنیا آمد. او در جوانی تا اواسط دهه 60 با نام هنری جمشید آریا به ورزش های رزمی مانند ووشو مشغول بود.

او قبل از انقلاب در چهار فیلم بازی کرد. او به روزنامه سجندگی گفت: ورود من به فیلم تصادفی و غیرمنتظره بود. من و دوستانم از بچگی در منطقه سلسبیل و در سینما خرم می چرخیدیم که فیلم های زیادی با قیمت 6 ریال می دیدیم.

از دیدن فیلم لذت می بردم و حتما هفته ای دو سه بار سینما می رفتیم. اما هرگز به این فکر نمی کردم که روزی بازیگر سینما شوم و حتی در تصورم هم نبود. آقای حسن شریفی مدیر تولید وایت هیل به من نگاه کرد و گفت می خواهی فیلمی بسازی؟ گفتم نمی دانم. «به همین دلیل است.

هاشم پور پس از پیروزی انقلاب، کار خود را با بازی در فیلم «خط قرمز» مسعود کیمیایی آغاز کرد. هیکل فرهیخته و خیره شدن به آن هر بیننده ای را مجذوب خود می کرد.

در فیلم «سرقت» ایرج گادری نقش «زینال بندری» را بازی کرد که تراشیده جمشید هاشم پور را به مردم معرفی کرد. آن تیپ زینال بندری را به چهره ای ماندگار در سینمای ایران تبدیل کرد و تیپ قهرمان تراشیده سال ها مخاطبان زیادی را روانه سینماها کرد.

Loot, The Bodybuilders، فیلمی کالتی که توسط فیلمسازان آن زمان اجازه تبدیل شدن به الگویی برای سینمای ماجراجویانه را نداشتند، یک دهه به تعویق افتاد. سال ها بعد جمشید هاشم پور سر خود را تراشید و در تیپ محبوب زینال بندری از ستاره های مورد علاقه سینمای ماجراجویی بود.این فیلم در ابتدا هم در تهران و هم در شهرستان‌ها محبوبیت داشت، اما به مرور طبقه متوسط ​​شهری سلیقه خود را تحمیل کرد و سینمای اکشن شهری به گیشه تبدیل شد.

جمشید هاشم پور در کنار تصویر قهرمان تراشیده شده در اوایل دهه 60 و اوایل دهه 70، شخصیت های اصلی فیلم های گارودا، چیتا، افعی، کاروان و پادزهر و … بودند. او ستاره سینمای ایران در این دهه بود.

جمشید هاشم پور درباره دوران ممنوعیت کار در دهه 60 به روزنامه سجندگی گفت: «بعد از فیلم «چیتا» ساموئل خاچیکیان ممنوع الکار شدم. چون یادم هست قبل از ساخت فیلم شایعاتی مبنی بر ممنوع الکار شدن هاشمپور وجود داشت و چون برای این فیلم قرارداد بسته بودیم سریع کلید را فشار دادند و من را جلوی دوربین بردند.

من بعد از ممنوعیت هیچ اقدامی نکردم و حتی به اطلاعیه ای نرفتم که ببینم چرا ممنوع الکار شدم یا محرومیتم را رفع کنم. حتی کسی به من اطلاع نداد که ممنوع الکار هستم. در آن زمان کارگردان و تهیه کنندگان لیست بازیگران خود را به ارشاد بردند و به او گفتند که هاشم پور در حال حاضر نمی تواند کار کند. آنها دلیل خاصی نداشتند، فقط می گفتند که او زیاد پرواز می کند و او را بزرگ می کنند.

او با بازی در فیلم Glorious Day به فیلمسازی بازگشت. او به روزنامه می گوید: «روز باشکوهی بود، ابتدا به من گفت یک ماه دیگر، 20 روز دیگر و خلاصه عیاری آنقدر اصرار کرد که بالاخره ممنوعیت کار من را برداشت.

اما منحصربه‌فردترین نقش او در آن زمان نقش یک مرد عرب در «مادر» علی حاتمی بود؛ فیلمی که در آن دیالوگ‌های کم، اما حضوری فراموش‌نشدنی داشت.

این به یاد ماندنی ترین صحنه فیلم است.

جمشید هاشم پور یکی از بازیگران موفق سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشته است.

او در سال 1369 در «پرده آخر» نقش بازرس سدارالدین رکنی را بازی کرد که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او توانست یک مشاهده متفاوت و آرام ایجاد کند.

هاشم پور برای بازی در فیلم هیوا رسول ملاقی پور موفق به دریافت دیپلم افتخار هفدهمین جشنواره فیلم فجر شد. او پس از دریافت دیپلم افتخار انتخاب شد و سعی کرد در یک فیلم خوب و متفاوت بازی کند.

بازی خوب او در فیلم های آهنگ قو «سعید اسدی، 1379»، سفر فردا «محمد حسین حقیقی، 1380»، قارچ سمی «رسول ملاقلی پور، 1380» نشان از برخورد خشن هاشمپور دارد. او در این سال ها در «مسافر ری»، «داوود میر باقری، 1379» نمایش تحسین برانگیزی را اجرا کرد. هاشم پور که در دهه 80 نامزد دریافت جایزه از جشنواره فیلم فجر شده بود در پنجمین فیلم ارتجاعی تهمینه میلانی نقش حاج صفدر را بازی کرد.

همچنین بازی خوب او در فیلم «سفر به فردا» که نامزدی بیستمین جشنواره فیلم فجر را به همراه داشت به دلیل بازی ضعیف و نوع فیلم دیده نشد. نقش کوچک او در فیلم تنبیه به قدری جذاب و تاثیرگذار بود که برای تیزر تبلیغاتی، عکسی از این بازیگر روی پرده بود. هاشم پور پس از بازی در فیلم شهید برای خدا در سال 1386 عملکرد خوبی داشت و نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فجر شد.

او به تازگی در سریال آقاجاده نقش حاج حسن را بازی کرده بود که هیچ تفاوتی با اکبر طبری ندارد. وی درباره ویژگی های نقش حاج حسن به روزنامه سجندگی گفت: حاج حسن که من نقش او را بازی کردم جنبه مثبت و منفی دارد. در مجموع سعی کردم کاری را که کارگردان و نویسنده می خواست در مورد این نقش انجام دهم، فکر می کنم توانستم نقش را به خوبی انجام دهم اما باز هم نتیجه کار من به نظر و سلیقه مخاطب بستگی دارد.