فلوکستین داروی نام آشنا، کم عارضه و پرطرفدار در داروهای ضدافسردگی می باشد که در موارد متنوعی مانند پرخوری عصبی،افسردگی و وسواس اجباری تجویز می شود. کلردیازپوکساید با نام تجاری Librium برای درمان اضطراب استفاده می شود. پس از مشورت با پزشک دوباره مصرف داروها را شروع کردیم، اما او میگفت من هیچ مشکلی ندارم و چند روز بیشتر داروها را ادامه نداد. در اغلب موارد، بهدنبال هر پرخوری، استفراغهای خودانگیخته و اجباری یا سوءاستفاده از ملیّنها وجود دارد، اما زیرگروه دیگری از بیماران وجود دارند که «تخلیه» نمیکنند (پرخوری عصبی بدون تخلیه) بلکه با روشهای دیگری همچون ورزشهای سنگین یا رژیمهای سخت، سعی در جبران دارند. به طور کلی دوز قرصهای فلوکستین موجوددر ایران معمولا ۱۰ و ۲۰ میلیگرم هستند که ابتدا با ۱۰ شروع میشود و در صورتی که بدن بیمار به دوز بالاتری نیاز داشته باشد پزشک ۲۰ را تجویز میکند. ماده موثر موجود در گل محمدی باعث افزایش رها سازی منو آمین ها می شود و به این ترتیب اثر ضد افسردگی خود را اعمال می کند. این گیاه اثراتی شبیه به گروه دارویی منو آمین اکسید ها دارد.
قرص فلوکستین ۲۰ برای چیست
توجه :کلردیازپوکساید (Chlordiazepoxide) نوعی داروی بنزودیازپین است که مصرف آن همزمان با سایر داروهایی که مشتق از تریاک هستند و یا با برخی از داروهای ضد افسردگی و خواب اور تداخل شدید دارد. فرد باید آگاه شود که با استفراغ یا ملینها نمیتواند از جذب کالری جلوگیری کند. ۴- فرد به رفتارهای جبرانی نامناسب برای جلوگیری از افزایش وزن دست میزند. مواد موجود در زعفران تاثیری مشابه داروی فلوکستین – https://best-class.ir/%d9%81%d9%84%d9%88%da%a9%d8%b3%d8%aa%db%8c%d9%86-20/ – دارند و از باز جذب سروتونین جلوگیری می کنند و به این ترتیب اثر ضد افسردگی خود را اعمال می کنند. این دارو در انواع ۱۰، ۲۵ و ۵۰ میلیگرمی موجود است. دزیپرامین به شکل قرص ۲۵ میلیگرمی موجود میباشد و پس از تجویز خوراکی به سرعت و به طور کامل جذب میشود. مصرف دزیپرامین در کودکان زیر ۱۲ سال توصیه نمیشود. قرص دزیپرامین از داروهای ضدافسردگی است که در مواردی همچون افسردگی مزمن، درد مزمن و افسردگی ناشی از مصرف الکل تجویز میشود. برخی از داروهایی که ممکن است با فلوکستین تداخلکنند، عبارتاند از: داروهایی که توسط برخی از آنزیمهای کبدی از جمله کاربامازپین، وینبلاستین و آنتی آریتمیک از بدن حذف میشوند، مانند پروپافنون / فلکاینید، داروهای ضد افسردگی سه حلقهای مانند دزیپرامین / ایمی پرامین، داروهای دیگر که میتوانند باعث خونریزی / کبودی شوند و حاوی داروهای آنتی پلاکت هستند مانند کلوپیدوگرل، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، “رقیق کننده خون” مانند وارفارین.
عوارض: عوارض دزیپرامین شامل خوابآلودگی، یبوست، خشکیدهان، تاری دید، تهوع، اشکال در ادرارکردن، آریتمی قلبی، تعریق، کاهش میل جنسی، تغییرات قند خون، افزایش اشتها و افزایش وزن میباشد. مصرف آن باید با تجویز پزشک بوده و در بعضی از زنان با عوارضی مثل کاهش میل جنسی، افزایش اضطراب و… قرص سیتالوپرام یکی از داروهای مقابله با افسردگی میباشد که با بالا بردن میزان ترشح سروتونین، معمولا به عنوان دارویی برای بهبود مشکلات و بیماریهای روحی و روانی مورد استفاده قرار می گیرد. اگر داروهای افزایش دهنده سروتونین را به همراه داروی اس سیتالوپرام استفاده نمایید ، خطر سمیت به سروتونین در شما افزایش مییابد. بدون کمک درمانگر، ممکن است بیمار ارقام را به غلط تفسیر کند. مصرف بیش از حد این داروها می تواند عوارض جانبی جدی و تهدید کننده زندگی ایجاد کند. پیش از شروع مصرف قرص فلوکستین ۱۰و قرص فلوکستین ۲۰ و قبل از هر بار مصرف مجدد راهنمای استفاده از دارو را مطالعه کنید. پیش از آنکه درباره عوارض فلوکستین صحبتکنیم، بهتر است روش کار و چگونگی عملکرد این قرص را بشناسیم. فلوسکتین برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، بعضی از اختلالات خوردن و حملات ترس (حملات ناگهانی و غیرقابل پیش بینی ترس و نگرانی شدید) و بعضی از انواع سندرم پیش از قاعدگی استفاده می شود.
کپسول خوراکی فلوکستین برایدرمان انواع مختلف افسردگی ، وسواس ، برخی اختلالات خوردن و حملات وحشت استفاده می شود. ممکن است با قطع ناگهانی دارو برخی از مشکلات بدتر شود. در برخی افراد ممکن است با کاهش اشتها و در نهایت کاهش وزن و لاغری همراه شود و در برخی دیگر افزایش اشتها و چاق شدن را به دنبال داشته باشد. ارزیابی اولیه نشان داد او از اختلال خوردن رنج میبرد که با ملاک تشخیصی DSM، با پرخوری عصبی مطابقت داشت. بیمار الف یک دانشجوی ۲۲ ساله، سال آخر دانشگاه بود که از سوی پزشکش برای درمان اختلال خوردن آمده بود. فلوكستین گاهی همراه با داروی دیگری به نام الانزاپین (Zyprexa) برای درمان افسردگی شیدایی ناشی از اختلال دوقطبی استفاده میشود. افراد دچار پرخوری عصبی (پراشتهایی عصبی یا بولیمیا) با احتمال بیشتری دچار اختلالات خلقی از جمله افسردگی و اضطراب میباشند که با درمان پرخوری عصبی (پراشتهایی عصبی یا بولیمیا)، آنها نیز از بین میروند. سن آغاز اختلال پرخوری عصبی (پراشتهایی عصبی یا بولیمیا) اندکی دیرتر از شروع اختلال بیاشتهایی عصبی بوده و نوعاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی است.
قرص فلوکستین برای چیست
او از اوایل نوجوانی از وزنش راضی نبوده و از سال آخر دبیرستان برای کمکردن وزن، رژیم غذایی گرفته است. ابتدا ۶ کیلوگرم وزن کم میکند امّا سپس، ادامه رژیم برایش سختتر میشود و شروعبه پرخوری و استفراغ خودخواسته میکند. هر چقدر رژیم سختتر باشد، فکر فرد بیشتر بهصورت وسواسگونه بهسمت غذا رفته و احتمال پرخوری بیشتر میشود. با اتمام دوره پرخوری، احساس گناه کرده و خود را سرزنش میکنید و به رفتارهای جبرانی از قبیل استفراغ و رژیمهای سختتر میپردازید که بهنوبهی خود بیشتر احتمال شکستهشدن و افتادن مجدد به چرخه معیوب را دارند. دلایل پرخوری عصبی (پر اشتهایی عصبی یا بولیمیا) روشن نیست، اما پرخوری عصبی (پراشتهایی عصبی یا بولیمیا) احتمالاً نتیجه ترکیب عواملی چون ژنتیک، رفتارهای خانواده، ارزشهای اجتماعی (بهطور مثال، ارزشگذاری بیش از حد به زیبایی و بالاخص لاغری در مقابل جنبههای دیگر زندگی) و موارد دیگری چون کمالگرایی میباشد. شیوع پرخوری عصبی (پراشتهایی عصبی یا بولیمیا) بیش از بیاشتهایی عصبی میباشد و در حدود ۲ تا ۴ درصد زنان جوان به آن مبتلا میباشند. وزن اغلب بیماران مبتلا به پرخوری عصبی (پراشتهایی عصبی یا بولیمیا) برخلاف افراد مبتلا به بیاشتهایی عصبی در محدوده سالم (BMI بین ۲۰ و ۲۵) است و میان کمخوری و پرخوری آنها تعادل برقرار است.
قرص فلوکستین ۲۰
بر اساس تحقیقات، میزان بهبود نسبی یا کامل درمان پرخوری عصبی (پراشتهایی عصبی یا بولیمیا) بالاتر از بیاشتهایی عصبی میباشد. شکستن چرخه معیوب پرخوری- رژیم غذایی و استفراغ اولین نکته در درمان پرخوری عصبی (پراشتهایی عصبی یا بولیمیا) میباشد. سوءمصرف مواد و الکل، در ۳۰ درصد افراد دچار پرخوری عصبی (پراشتهایی عصبی یا بولیمیا) روی میدهد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، ۳۰ سر موش صحرایی نر بالغ با وزن تقریبی ۲۰±۲۳۰ گرم انتخاب و به ۳ گروه ۱۰ تایی(کنترل، شاهد و درمان) تقسیم شدند. البته بهغیر از مردان همجنسگرا که در بین آنان نیز معیار وزن و اندام بسیار با اهمیت بوده و در نتیجه در بین آنان نیز شیوع بالایی دارد. فرد دچار پرخوری عصبی ترس مرضی از چاق شدن دارد و تمایل به لاغر شدن در او بسیار زیاد است. در اسرع وقت شروع به خوردن میکنم. این آسیبشناسی روانی مختص اختلالات خوردن (و اختلال بدشکلی بدن) است.
